Κυριακή 21 Απριλίου 2013

ΚΑΜΙΚΑΖΙ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥΣ ΟΥΡΑΝΟΥΣ

                       ΓΡΗΓΟΡΗΣ   ΒΑΛΚΑΝΑΣ (1916-1940)


       Ο Σμηνίας (Ιπτ.) Γρηγόρης Βαλκάνας γεννήθηκε το 1916 στους Χράνους Αρκαδίας, τον Αύγουστο του 1936, κατατάχθηκε στη Σχολή Αεροπορίας (Τμήμα Υπαξιωματικών ) και αποφοίτησε τον Σεπτέμβριο του 1938 με τον βαθμό του Σμηνία και ειδικότητα Χειριστή.
Γρηγόρης Βαλκανάς
      Στις 18 Νοεμβρίου 1940, κατά τη διάρκεια του Ελληνο-ιταλικού πολέμου (1940) καί κατά την εκτέλεση διατεταγμένης αποστολής περιπολίας με α/φ PZL P.24 της Μοίρας Διώξεως, ενεπλάκη σε αερομαχία με ιταλικά αεροπλάνα διώξεως στην περιοχή Ιβάν Αλβανίας, Β.Α της Κορυτσάς. Ο Σμηνίας Γρηγόρης Βαλκανάς συμμετείχε σε Αερομαχία στην οποία ενεπλάκησαν πέντε ελληνικά P.Z.L. των 22 Μ.Δ. και 23 Μ.Δ. με ιταλικά καταδιωκτικά και βομβαρδιστικά αεροπλάνα, όπου όταν εξαντλήθηκαν τα πυρομαχικά του, εξετέλεσε επίθεση αυτοκτονίας. Ο Βαλκανάς ήταν ο μόνος από τους χειριστές της 23ης Μοίρας που δεν είχε ακόμα στο ενεργητικό του κατάρριψη εχθρικού αεροσκάφους. Την αερομαχία πάνω από το Μόροβα τη θεώρησε σαν την ευκαιρία που ζητούσε και που δεν του είχε παρουσιαστεί ως τότε. Όταν, μετά από συνεχή ανταλλαγή πυρών, εξαντλήθηκαν τα πυρομαχικά του, χωρίς ακόμα να έχει πετύχει τον σκοπό του, αποφασισμένος να μην επιστρέψει άπρακτος στη βάση του, έκανε επίθεση αυτοκτονίας, πέφτοντας με το αεροσκάφος του πάνω σε ένα ιταλικό καταδιωκτικό. Η σύγκρουση ήταν μοιραία. Τα δύο αεροπλάνα έπεσαν φλεγόμενα στο έδαφος και τα πληρώματα τους απανθρακώθηκαν.
    Ο ήρωας Σμηνίας Γρηγόρης Βαλκανάς (και όχι μόνο αυτός), ο Έλληνας πρόγονος των Καμικάζι, αυτός φρουρώντας τις εναέριες Θερμοπύλες θυσίασε ότι πολυτιμότερο είχε, την ζωή του, για να κρατήσει ελευθερούς μαζί με τους συμπολεμιστές του τους Ελληνικούς ουρανούς, παραμένει άγνωστος μαζί με το ανεπανάλυπτο μέχρι σήμερα κατόρθωμα του.
    Σήμερα που τα πάντα έχουν ισοπεδωθεί και οι ηθικές αξίες είναι είδος προς εξαφάνιση, από καιρό είς καιρό είναι αναγκαία η επίκληση "Ηρώων" όπως του Γρηγόριου Βαλκανά από το Πάνθεων των Ηρώων της Πολεμικής Αεροπορίας για παραδειγματισμό των νέων μας.


                         ΙΩΑΝΝΗΣ  ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΥ (1915-1940)


Sakellariou01Οι Ιταλοί βιάζονται να εισβάλουν στην Ελλάδα πριν συμπληρωθεί η Ελληνική επιστράτευση. Καταστρώνουν για τον σκοπό αυτό σχέδιο βιαίας επίθεσης με τις πεζικές, τις μηχανοκίνητες δυνάμεις τους, αλλά και με την αεροπορική τους υπεροπλία.
Τετρακόσια αεροσκάφη ιταλικά προς εκατόν σαράντα ελληνικά. Τα αεροπλάνα των Ιταλών βομβαρδίζουν ανηλεώς πάνω από τις αμυντικές μας γραμμές. Η τιτανομαχία μαίνεται ανάμεσα στους πολλούς Ιταλούς και στους λίγους Έλληνες. Οι Έλληνες γνωρίζουν την τραγικότητα της κατάστασης και αγωνίζονται με την ψυχή ατσάλινη να ανακαταλάβουν την Γραμπάλα, και να αναχαιτίσουν τον εχθρό, να σωθεί η πατρίδα. Τα ιταλικά αεροπλάνα αγκομαχούν στην σκληρή πάλη με τους Έλληνες Ίκαρους που τους ρίχτηκαν σαν αετοί και υπερασπίζουν την φωλιά τους με άγριο μάτι και νύχια θανατερά.
Engine Pzl
Ο κινητήρας του αεροπλάνου του Ι. Σακελλαρίου P.Z.L.24 Το αεροσκάφος του Ιωάννη Σακελλαρίου
    Ο υποσμηναγός Ιωάννης Σακελλαρίου κυνηγάει με πάθος ένα ακόμη ιταλικό αεροπλάνο και το ρίχνει συντρίμμια στην γη. Τότε μανιασμένο το σμήνος των Ιταλών κυκλώνει τον Έλληνα αετό. Δεν έχει όμως άλλα πυρομαχικά ο δικός μας. Μισή ώρα δίνει μάχη στους αιθέρες.
Sakel Small Mod1   Sakel Small Mod2   Sakel Small Mod3
      Διώξατε μέχρι θανάτου, αντιλαλεί η διαταγή του προς το σμήνος που διοικούσε. Σε κλάσματα δευτερολέπτου αγκαλιάζεται με τον θάνατο. Δεν έχει πυρομαχικά. Έχει όμως το αεροπλάνο του. Ορμάει και πέφτει ακάθεκτος στο εχθρικό αεροπλάνο. Τ' άλλα τρέπονται σε φυγή μπροστά στο πήδημα του θανάτου. Ο Έλληνας υποσμηναγός, αγκαλιασμένος στην συντριβή με τον εχθρό, περνά στην αθανασία... 
«Το χρωστούσαμε στην Ελλάδα» είπε ο πατέρας του όταν το έμαθε σε δύο μέρες. «Δέχομαι συγχαρητήρια σαν Έλληνας και συλλυπητήρια σαν πατέρας».

Στον Γιάννη μου, τον Αεροπόρο.
 Από ψηλά στα Γιάννενα φωνή αγγέλου φτάνει,
Ετοίμασε, πατέρα μου, το δάφνινο στεφάνι
τις αδελφές μου φίλησε, της μάνας μου το χέρι
στάσου στη θέση μου πιστός σε κάθε θέλημα της
και πες της, υπερήφανη, πρώτη αυτή να ξέρει
ως άλλη μάνα, η Ελλάς, με κράτησε κοντά της.
 "Από τον πατέρα του Αριστοτέλη Σακελλαρίου"



ΜΑΡΙΝΟΣ ΜΗΤΡΑΛΕΞΗΣ (1916-1948)



           Γεννήθηκε το 1916 στον Μίλα Μεσσηνίας. Τον Οκτώβριο του '36 εισήλθε στην (τότε) Σχολής Αεροπορίας, απ' όπου αποφοίτησε με το βαθμό του Ανθυποσμηναγού (χειριστή) τον Αύγουστο του 1938. Ο πόλεμος τον βρίσκει να υπηρετεί στην 22α Μοίρα Δίωξης που έδρευε στη Μεγάλη Μίκρα έξω από τη Θεσσαλονίκη η οποία "πετούσε" με καταδιωκτικά αεροσκάφη P.Z.L. P24.
Την 2α Νοεμβρίου 1940 και ενώ η Μοίρα βρισκόταν σε κατάσταση πλήρους επιφυλακής, δίνεται εντολή για άμεση απογείωση των έξι PZL, καθώς δεκαπέντε ιταλικά βομβαρδιστικά Cant Ζ1007 bis Alcione (συνοδεία επτά καταδιωκτικών) της 50ης Αυτόνομης Σμηναρχίας BT, πλησίαζαν στη Θεσσαλονίκη με αποστολή τον βομβαρδισμό της. Τα ελληνικά PZL εντοπίζουν τα ιταλικά βομβαρδιστικά και αρχίζει σφοδρή αερομαχία. Η αερομαχία μεταφέρεται λίγο έξω από την Θεσσαλονίκη (περιοχή Λαγκαδά) όπου βρίσκονταν παρατεταγμένα τα ελληνικά αντιαεροπορικά πυροβόλα, τα οποία ενισχύουν από εδάφους την εμπλοκή.
           Mια αρχικά άνιση (αριθμητικά) μάχη μετατρέπεται σε εποποιία. Σε αυτό το γεγονός συμβάλει η πράξη του Υποσμηναγού Μητραλέξη, ο οποίος αφού έχει "αδειάσει" τα πυρομαχικά του πάνω στο τρικινητήριο ιταλικό βομβαρδιστικό, δεν αρκείται σε αυτό (καθώς δεν καταρρίπτεται) και προβαίνει σε εμβολισμό, καταστρέφοντας το πηδάλιο της "ουράς" του ιταλικού βομβαρδιστικού, χρησιμοποιώντας την έλικα του αεροσκάφους του(!). Το ιταλικό σκάφος μπαίνει σε περιδίνηση και συντρίβεται στο έδαφος κοντά στο χωριό Γερακαρού.
          Το αεροσκάφος του Μητραλέξη με στρεβλωμένη την έλικά του, πραγματοποιεί αναγκαστική προσγείωση κοντά στο χώρο όπου συνετρίβη το ιταλικό βομβαρδιστικό. Εκεί συνειδητοποιεί ότι από το πενταμελές πλήρωμα οι τέσσερεις είναι σώοι (αφού χρησιμοποίησαν τα αλεξίπτωτά τους), τους συλλαμβάνει (αφού πρώτα τους έχει συστηθεί και χαιρετίσει στρατιωτικά) προτάσσοντας το περίστροφό του, τους επιβιβάζει σε αυτοκίνητο της Χωροφυλακής και τους οδηγεί στη Στρατιωτική Διοίκηση Θεσσαλονίκης (!).
         Το εκπληκτικό αυτό περιστατικό γίνεται αμέσως γνωστό στον ελληνικό και ξένο τύπο, ανεβάζει στα ύψη το ηθικό και την υπερηφάνεια της Αεροπορίας μας. Μάλιστα το περιστατικό αυτό βρήκε γρήγορα μιμητές, δίνοντας στον Μητραλέξη τη φήμη του θρυλικού χειριστή. Για την παράτολμη αυτή πράξη του, τιμήθηκε με το Χρυσούν Αριστείον Ανδρείας, ανώτατη ηθική αμοιβή σε καιρό πολέμου. Αξίζει να σημειωθεί ότι είναι ο μοναδικός Έλληνας Αεροπόρος στον οποίο απονεμήθηκε η διάκριση αυτή, ενώ διαρκούσε ο πόλεμος. Ο Μητραλέξης ασφαλώς δεν αρκέστηκε μόνο σε αυτό, καθώς συνέχισε τα κατορθώματά του και στη συνέχεια του πολέμου.
Ακόμα και ο θάνατος του όμως, δεν υπήρξε άδοξος. Σκοτώθηκε τον Σεπτέμβριο του '48 όταν το αεροσκάφος Oxford με το οποίο πραγματοποιούσε αναγνωριστική αποστολή στο Αιγαίο, κατέπεσε μετά από βλάβη του κινητήρα, στη θαλάσσια περιοχή της Τήνου, όπου βυθίστηκε. Του απονεμήθηκε μετά θάνατον ο βαθμός του Αντισμηνάρχου αφού του είχαν αποδοθεί πολλές διακρίσεις για τη δράση του από το 1940 μέχρι το 1945.

Ζωγραφικός πίνακας που αναπαριστά το κατόρθωμα του Μαρίνου Μητραλέξη



ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
1)http://www.xranoi-arkadias.gr/el/
2)http://www.vilia.org/vilia
3)http://www.haf.gr/el
4)http://www.mandras-eidyllias.gr














Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου